Τhe Kapetanos of my Soul

Στο δεύτερο παιχνίδι η Κορέα καθαρίζει την Αργεντινή εύκολα, απλά και ωραία με 3-0. Ο κώλος του Κάρλος Μπιλάρδο αρχίζει να αγχώνεται μήπως και δεν δει χαρές με το τέλος του μουντιάλ. Εμείς με τη Νιγηρία είμαστε στο 0-0. Ο ένας μετά τον άλλο οι τερματοφύλακες μας τραυματίζονται. Το παιχνίδι έχει μισή ώρα ακόμα. Ο Λουκάς Βύντρα βουτάει τη φανέλα του πορτιέρο. Είναι η μόνη θέση της άμυνας που δεν είχε ως τώρα καλύψει στην καριέρα του. Οι Νιγηριάνοι αρχίζουν να επιτίθενται κατά κύματα. Ο Λουκάς τα πιάνει όλα. O Γιώργος Σαμαράς ξεχνά για μια στιγμή τη φράντζα του και την ομορφιά του και αποφασίσει να συμμετέχει στο παιχνίδι ακόμη και όταν δεν κάνει την τιμή στη μπάλα να την έχει στα πόδια του. Συμμετέχει παρακολουθώντας το ματς Νιγηρία - Βύντρα και αποφασίζει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα ενδιαφέρον άθλημα και ότι έχανε τόσα χρόνια που δεν το παρακολουθούσε. Εν τω μεταξύ ο Βύντρα προλαβαίνει μέσα σε μισή ώρα να εξιλεωθεί όχι μόνο για τη γκέλα του πρώτου αγώνα, αλλά και για τις γκέλες μιας καριέρας γεμάτης συγκινήσεις. Τελικό 0-0. Έχοντας εξιλεώσει τα πάντα έχει καβάτζα μερικές εξιλεώσεις ακόμα. Μεταφέρεται στο γήπεδο που παίζει η Αγγλία. Κάθεται τέρμα και πιάνει ό,τι δεν έχει πιαστεί ποτέ εξιλεώνοντας έτσι μια ζωή μνημειωδών γκαφών Άγγλων τερματοφυλάκων, τερματοφυλάκων όλων των χρωματικών παραλλαγών, λευκών, μαύρων, πράσινων. Προηγήθηκαν δώδεκα γενικές στη σειρά, που όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στις δώδεκα πλέον θέσεις της εντεκάδας που καλύπτει ο Λουκάς, άρα κανένα λάθος δεν έκανε και ο ταξιτζής στη διαφήμιση που τον έβαλε μπροστά.

Μετά από δύο αγωνιστικές η Κορέα έχει 6, η Αργεντινή 3, Ελλάς και Νιγηρία από 1. Τελευταία αγωνιστική η Κορέα δε χάνει από Νιγηρία. Η πρόκριση παίζεται μεταξύ της Αργεντινής και της Ελλάδας που με Λουκά πίσω δεν μπορεί να δεχθεί γκολ. Αρκεί να βάλουμε ένα και περάσαμε στην επόμενη φάση. Αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο. 5 ματς μουντιάλ μετά τα γκολ μας παραμένουν 0. Θα τα καταφέρουμε στο έκτο; Ο Παντελής Καπετάνος σηκώνεται για αλλαγή. Τότε δεκάδες χιλιάδες Νοτιοαφρικάνοι πετάνε κάτω τις βουβουζέλες - βελζεβούλες πες το κι έτσι, και σε άπταιστα ελληνικά τραγουδάνε «Βάλε ένα γκολ και ας πεθάνω, Καπετάνο - Καπετάνο».

Ο Παντελής το βάζει στην τελευταία φάση των καθυστερήσεων, είναι το γκολ μιας ζωής, είναι το γκολ δύο ελληνικών μουντιάλ, είναι το γκολ το οποίο είχε προεικονομηθεί ότι αν το έβαζε θα πέθαινε κόσμος, αφού το γκολ του προξενεί παγκόσμια εμφράγματα, ανατρέπει προγνωστικά, γκρεμίζει στοιχήματα, πετά την Αργεντινή έξω, αποκαλύπτει ποια είναι η μυστηριώδης Mahindra Satyam, την ώρα που ο Παντελής αλλόφρων πανηγυρίζει στον φακό μιμούμενος τον πανηγυρισμό του Ντιέγκο το 94 και φωνάζοντας I am the captain of my soul, I am the master of my faith.

Τι θα γίνει στη συνέχεια της ιστορίας μας κανείς δεν ξέρει. Θα τον στήσουν να τον βγάλουν ντοπέ, όπως τον Ντιέγκο; Θα γλιστρήσει με τη μηχανή όπως ο Κώστας και η Κατερίνα και όπως μπορεί να επιβεβαιώσει κι ο Γκιόλιας; Θα σκοράρει με το χέρι κατά της Αγγλίας; Πώς να τα καταφέρει όμως αν τερματοφύλακας της Αγγλίας είναι ο Λουκάς; Ο Θεός να το βάλει το χέρι του αλλά που;