Δεν είναι τυχαίο οτι εκτός από εξαιρέσεις "ειδικών συνθηκών" (Ουρουγουάη το '30 και το '50 με άλλο φορμάτ και λιγότερες ομάδες, Αγγλία στο σπίτι της το '66 και Γαλλία στο σπίτι της το '98), ΟΛΑ τα άλλα μουντιάλ τα έχουν κερδίσει οι γνωστοί τέσσερις βράχοι: Βραζιλία (5), Ιταλία (4), Γερμανία (3), Αργεντινή (2).Θέλω να πω οτι είναι διαφορετικό πράγμα να σε εντυπωσιάζει η "σκληρή Παραγουάη" και το "μεθοδικό Μέξικο" (όπως το τονίζει ο γίγαντας Αλέκος των μεγάλων ραντεβού) και άλλη η απάντηση στην ερώτηση Ποιος μπορεί να πάρει το μουντιάλ.
Για να σηκώσεις το αγαλματάκι πρέπει να κερδίσεις τέσσερα σερί νοκ άουτ. Εκτός των άλλων, πρέπει να βγάλεις έξω και την Βραζιλία του Ντούνγκα. Που αυτή τη φορά έχει έρθει απλά για να το πάρει και να φύγει, ενδεχομένως χωρίς ούτε καν περιττούς πανηγυρισμούς (μπορεί από τον προημιτελικό να κοπούν και τα χαμόγελα).
Δυσκολεύομαι να βρω μια ομάδα που πείθει οτι μπορεί να τα κάνει όλ' αυτά. Γερμανία; Ίσως. Ισπανία; Την κρατάω ακόμα. Αργεντινή; Με πολλή τύχη. Ολλανδία; Ξέρω γω... 4 νοκ άουτ; Ιταλία; Μπα.Κοίτα να δεις που θα το πάρει κι αυτό ο Μουρίνιο.
5 σχόλια:
Ποτέ μου δεν εννόησα αυτό το θαυμασμό του κατά τεκμήριου ισχυρού. Χώρια που υπάρχει μια βασική αξιολογική διαφορά. Η σκληρή Παραγουάη φτάνει όπου φτάνει με τον ιδρώτα της. Αν ο ιδρώτας της αποδειχθεί παραπάνω του επιτρεπτού, τότε θα βρεθεί ένας αντικειμενικός Κολίνα και θα τη στείλει στο διάολο, μιας και η Nike δεν έχει με καλό μάτι την εκεί αγορά. Η Βραζιλία, το φάλτσο σφυριγματάκι υπέρ της την κρίσιμη στιγμή, θα το λάβει. Γενικά, ό,τι χρειαστεί προκειμένου να προχωρήσει, θα το έχει.
Συγκεκριμένα τώρα, αυτή η Βραζιλία του Ντούνγκα είναι ό,τι χειρότερο σε Σελεσάο φάση έχουν δει τα ματάκια μας. Οι ντρίμπλες και τα τσαλιμάκια γίνονται από υποχρέωση, απλά και μόνο επειδή είναι το μόνιμο συνοδευτικό κλισέ αυτής της ομάδας, η οποία κάθε άλλο παρά έτσι θέλει να παίζει τώρα. Φοβάται. Αντίθετα, την έχει γοητεύσει αφάνταστα το σύστημα Μουρίνιο (εδώ καλά τα λες) και η τακτική με την οποία εξασφαλίζεις κεκτημένα στα μετόπισθεν και μπορεί να σημειώσεις και το ένα παραπάνω τέρμα. Ω ναι μαγικό! Φούτμπολ μαλάκα μου!
Χαίρομαι τουλάχιστον που χτες κατέρρευσε (για λίγο έστω) και ο μύθος του καλού παιδιού και του ακέραιου χαρακτήρα που δεν δίνει δικαιώματα. Επειδή το μαμόθρεφτο χτες ΚΑΙ έδωσε το δικαίωμα τελικά ΚΑΙ επιτέλους ένας ρέφερι δεν μάσησε και το σφύριξε, είναι σπουδαίο που η ανορεξική αυτή η ομάδα θα προχωρήσει για δύο παιχνίδια χωρίς την ελάχιστη ελπίδα για ουσιαστικό παιχνίδι στο κέντρο.
Αν η Αργεντινή χρειάζεται τύχη, ετούτη η Σελεσάο χρειάζεται πολλά περισσότερα. Και κυρίως να μη βρει μπροστά της την Αργεντινή.
Επιτέλους να δούμε λίγο ΑΙΜΑ να κυλάει στο χορτάρι,λίγες κλωτσιές λίγες βρισιές μήπως θυμηθούμε πως το ποδόσφαιρο είναι βρώμικο άθλημα..
Πάει η μπαλίτσα. Ξεφούσκωσε. Πήρε και κόκκινη ο Πωλ Μακκάρτνευ. Άντε να δούμε τι θα δούμε. Περιμένω μεγάλα πράγματα από την Παραγουάη.
Επίσης, δεν είμαι βέβαιος ότι η Αρχεντίνα θα την αποκλείσει την Σελεσάο. Τώρα αρχίζει το μουντιάλ. Μην ξεχνάς πως η τροπαιούχος Ιταλία το 2006 δεινοπάθησε στους ομίλους.
@ masha: Δεν υπονοείται κανένας "θαυμασμός" στο κείμενο. Αναφέρω απλά τι απαιτείται για να πάρει μια ομάδα την κούπα - και αυτό καλώς ή κακώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να το πετύχουν άλλες από τις αναφερθείσες ομάδες.
Και για την Βραζιλία διαφωνούμε. Την θεωρώ την πιο δυσκατάβλητη από τις ομάδες έτσι όπως τις έχουμε δει μέχρι τώρα. Κατ' επέκταση, το πρώτο φαβορί.
@ johniethin: Δίκιο έχεις για την Ιταλία του 2006, αλλά τότε είχε Πίρλο και Καναβάρο στα ντουζένια τους. Πολύ πιο αδύναμη φέτος.
Ασφαλώς και μπορεί να θεωρηθεί το πρώτο φαβορί η Βραζιλία. Οι παίκτες της έχουν ενα αντικειμενικό αβαντάζ έναντι των αντιπάλων: χειρίζονται τα χέρια εξίσου καλά με τα πόδια.
Το κλισέ που συνοδεύει δεκαετίες τώρα τους Ιταλούς είναι το τσούκου-τσούκου και η πρόκριση ακόμα και με ισοπαλίες. Για τη Σελεσάο το κλισέ είναι οι θρίαμβοι όπως και να'χει -οι οποίοι όμως μπερδεύουν την εικόνα της δυναμικότητάς τους. Θεωρώ πως ακόμα και η αναξιόπιστη πάντα Πορτογαλία που έριξε όμως 7 γκολ σήμερα, μπορεί να κοντράρει τους βραζιλιάνους που έχουν πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ και δεν κοιτάνε που για ας-το-πούμε-δεκάρι έχουν ένα λευκό μαμόθρεφτο (βραζιλιάνικη σημειολογία: λευκός καλοχτενισμένος = φλώρος -εξαιρείται ο Άυρτον Σένα) και για επιθετικούς έναν καθυστερημένο και ένα παλτό. Ίσα ίσα, τα νοκ άουτ της φοβάμαι. Εκεί θα αντιμετωπίσει πραγματικούς αντιπάλους και θα απογυμνωθεί το ευρωπαϊκό comme-il-faut οικοδόμημα του Ντούνγκα. Νομίζω πως είναι το Μουντιάλ που θα προχωρήσουν οι ψυχωμένοι κι οι μαχητές. Μέχρι τώρα, τούτοι δεν έχουν δείξει κάτι τέτοιο. Εύχομαι για το καλό του ποδοσφαίρου, να είσαι στη θέση να μου την πεις σε κανά μήνα. :)
Δημοσίευση σχολίου